DEPREMDE PAYLAŞTIĞIMIZ ACIYI, GÖSTERDİĞİMİZ BİRLİK VE KARDEŞLİĞİ DEPREM SONRASI DA GÖSTERELİM
DEPREMDE PAYLAŞTIĞIMIZ ACIYI, GÖSTERDİĞİMİZ BİRLİK VE KARDEŞLİĞİ DEPREM SONRASI DA GÖSTERELİM
6 Şubat 2023… O gece sadece binalar yıkılmadı, hayatlar da altüst oldu.
Sevdiklerimiz enkaz altında kaldı, sokaklar tanınmaz hale geldi, şehirler sessizliğe gömüldü.
Ama o sessizliğin içinde bir şey doğdu: Birlik, beraberlik ve kardeşlik…
O gün, hiç tanımadığımız insanlar için ağladık.
O gün, başkalarının acısını kendi acımız bildik.
O gün, ırkı, dili, mezhebi, memleketi ne olursa olsun, herkes aynı duanın içinde birleşti.
Ve hep birlikte anladık:
Biz, büyük bir aileyiz.
Ama soru şu:
Bu kardeşliği, bu dayanışmayı, sadece felaket zamanında mı hatırlayacağız?
1. Depremde Kenetlendik, Sonra Ne Oldu?
Deprem anında herkes tek yürek oldu.
Gecesini gündüzüne katan arama kurtarma ekipleri…
Evini, aşını, elindekini paylaşan insanlar…
Daha önce birbirini hiç görmemiş insanların sarılıp ağlaması…
Hepimiz bir an olsun aynı milletin, aynı ümmetin fertleri olduğumuzu hissettik.
Ama zaman geçtikçe, bu duygular unutulmaya başladı.
Peki neden?
Deprem bitti mi? Hayır.
Acılar sona erdi mi? Hayır.
Yıkılan evler, kurulan dostluklardan daha mı önemliydi? Kesinlikle hayır.
O zaman neden o kardeşliği devam ettirmiyoruz?
2. Kardeşlik Sadece Felaket Zamanında mı Hatırlanır?
Depremden sonra hepimizin ortak bir acısı vardı.
O yüzden farklılıklarımızı unuttuk, birbirimize destek olduk.
Ama neden sadece acılar bizi birleştiriyor?
Neden bayramda, düğünde, iyi günlerde de aynı dayanışmayı göstermiyoruz?
Neden komşumuz açken, ihtiyaç sahipleri varken bu birlik ruhunu kaybediyoruz?
Neden sadece afet zamanlarında birbirimize sarılıyoruz?
Oysa Kur’an bize kardeşliği sadece zor zamanlar için değil, her an yaşamamız gerektiğini söylüyor:
“Müminler ancak kardeştir. O halde kardeşlerinizin arasını düzeltin ve Allah’tan korkun ki size merhamet edilsin.”
(Hucurat Suresi, 10. Ayet)
O gün birbirimiz için ağladıysak, bugün de birbirimiz için dua edelim.
O gün ekmeğimizi bölüştüysek, bugün de bölüşelim.
O gün birbirimize sarıldıysak, bugün de sevgimizi devam ettirelim.
3. Deprem Sonrası Ne Yapmalıyız?
Felaketler gelip geçer ama insanlık ve vicdan baki kalmalıdır.
O yüzden, şimdi daha büyük bir sınavın içindeyiz:
Depremzedeleri unutmamak.
Sadece bir iki ay değil, yıllarca onlara destek olmak.
İhtiyaç sahiplerine el uzatmaya devam etmek.
Dostluğu, kardeşliği, sevgiyi sadece afet zamanına hapsetmemek.
Birlik sadece enkaz altında sıkışıp kalmamalıdır.
Eğer biz, acıda birleşip, mutlulukta ayrılıyorsak…
Eğer biz, felakette tek yürek olup, normalde bölünüyor ve unutuyorsak…
O zaman asıl felaket, yıkılan binalar değil, yıkılan kalplerimizdir.
4. Geleceğe Bir Not: Unutmayalım!
Bir gün bu deprem tamamen unutulacak…
Yeni binalar yapılacak, yeni hayatlar kurulacak.
Ama insanlık, vicdan ve kardeşlik unutulmamalı!
Unutmayalım ki, biz birbirimizin duasıyız.
Unutmayalım ki, bizi birleştiren sadece felaketler olmamalı.
Unutmayalım ki, gerçek imtihan, zor zamanlar geçtikten sonra da iyiliği sürdürebilmektir.
Çünkü en büyük dayanışma, en büyük insanlık ve en büyük ibadet, sadece zor zamanlarda değil, her zama
